Stelaż podtynkowy, przedzakupowy poradnik
To marzenie projektanta łazienki: elegancka, oszczędzająca miejsce toaleta, bez tego nieestetycznego zbiornika, który można zainstalować dokładnie na odpowiedniej wysokości. Ponadto charakter projektu, w którym toaleta naścienna nie styka się z podłogą, sprawia, że utrzymanie obszaru wokół niej w czystości jest dziecinnie proste. Tutaj właśnie stelaż podtynkowy ukrywa części hydrauliczne i robocze.
Czym jest stelaż podtynkowy?
Zbiornik, wykonany z lekkiego tworzywa sztucznego i pianki z tworzywa sztucznego, elegancko wiszą za ścianą na stelażu WC. Miska wc unosi się nad podłogą, zakotwiczona przez płytę gipsowo-kartonową do stelaża. Jeśli to wszystko brzmi trochę egzotycznie, to dlatego, że te urządzenia są dalekie od standardu. Łatwo zrozumieć dlaczego. Instalacja toalety wiszącej wymaga inwazyjnej i intensywnej rekonstrukcji.
Gdy jest już na miejscu, nie można zdejmować pokrywy zbiornika, aby bawić się w hydraulika, jest zamontowana w ścianie. Co prawda są opcje zainstalowania panelu ułatwiającego dostęp do napraw, ale jest to bardzo niestandardowe rozwiązanie.
Stelaże wc, czy są opłacalne?
Dzięki kompaktowym rozmiarom toalety naścienne, w tym stelaże podtynkowe, oferują większą elastyczność podczas projektowania lub aktualizacji łazienki. Toalety naścienne są na wagę złota w porównaniu ze standardowymi toaletami. Spodziewaj się zapłacić kilkaset złotych więcej za tego typu toaletę, nie licząc kosztów profesjonalnej instalacji-to nie jest projekt zrób to sam.
Płacisz już więcej za tego typu toaletę podtynkową i w zależności od okoliczności możesz wydać więcej na przesunięcie dopływu wody i odpływu. Przejście z istniejącej podłogi na toaletę naścienną może być trzy razy droższe od tradycyjnej wymiany kompaktu na nowy. Instalacja toalety naściennej wymaga rozkucia ścian, przekierowania rury odpływowej i, jeśli planujesz zachować tę samą posadzkę, załatania płytek pod starą toaletą.
Podczas instalacji stelaż wc ze zbiornikiem są montowane do ściany oraz podłogi i ukrywane za pomocą płyt kartonowo-gipsowych, z otworem na przyciski spłukujące. Dostęp do zbiornika odbywa się przez ten otwór. Jeśli coś przestanie działać po instalacji, panel spłukujący wyskakuje, a dłoń dorosłej osoby może sięgnąć do środka, aby naprawić instalację wodno-kanalizacyjną.
